MATERIAŁY, Z KTÓRYCH BUDUJE SIĘ KAJAKI

Najważniejszym materjałem na kajaki jest drzewo. Jest tanie, wszędzie do nabycia, łatwe do obróbki i trwa­łe; malowane, dobrze znosi szkodliwe wpływy wilgoci. Drzewo na kajaki musi być zwarte, suche, jednolitej barwy, bez smug, skaz, spękań i sęków, o słoju równym, niezwichrzonym, o dźwięku matowym lecz nie głuchym.

Na kil, stewy, wzmocnienia używany jest dąb. Na inne części wiązania — jesion, sosna. Na poszycie — dąb (ciężki), sosna (nietrwała) świerk (b. lekki, lecz nietrwały). Na drzewca wiosła nadaje się sprężysty je­sion i lekka jodła.

Na kajaki luksusowe (w pierwszym rzędzie regato­we) używane są drogie gatunki zagraniczne: mahoń, cedr, gabun, różne gatunki sosny amerykańskiej (biała, żółta, oregońska) i świerk kanadyjski (spruce).

Najdroższy jest pochodzący z Indyj ,,teak“. Drzew pospolitych: buku, grabu, topoli, lipy, brzozy w szkutnictwie nie używa się.

Klejonka (sklejka, dykta) składa się z klejonych pod dużem ciśnieniem cienkich arkuszy drzewa. Jest mocna, trwała, łatwa i wygodna do obróbki. Najlepsza jest wo­doodporna, klejona na bakelit — „Kopak”, stosowana w lotnictwie.

Nieco gorsza jest sklejana na kazeinę (certusowa). Są klejonki „o wierzchu z drzew szlachetnych: mahoń, cedr.

Wszystkie części drewniane muszą mieć słój biegnący wzdłuż głównej osi.

Przed namakaniem chroni drzewo dwukrotne poko­stowanie na gorąco olejem lnianym oraz malowanie i lakierowanie.

Do malowania należy używać farb trwałych, dobrze kryjących, nietrujących no i… tanich. Z białych, naj­lepsza jest cynkowa (wymaga dużo oleju). Biel kremska, lepiej kryjąca, jest silnie trująca i gorsza pod lakier.

Z żółtych, tanie i ładne są chromy; z brązowych, naj­trwalsze są ziemiste: ochra, umbra, brązowa kasselska.

Z czerwonych, tania i dobra jest czerwień angielska, dobrze łącząca się z innemi barwnikami.

Z zielonych, najodpowiedniejsza jest zieleń ziemista.

Do malowania części narażonych szczególnie na wil­goć, jak i części podwodnej, doskonały jest czarny la­kier asfaltowy, trwały, tani i mający tę zaletę, że nie trzymają się go wodorosty.

Do lakierowania należy używać specjalnych lakierów do łodzi (Bootslack), krajowych lub angielskich. Do malowania kadłubów używa się trwałych i pięknych farb emaljowych, jak ..Ripolin“, ,,Lustrolina”, ,,Oko- lin“, „Elegantyna“ i t. d.

Metale. Wszelkie złączenia, okucia powinny być z metali nierdzewiejących: mosiądzu, miedzi, stopów białych, glinu, duralu, żelaza ocynkowanego lub chromoniklowanego.

Użycie metali rdzewiejących powoduje szybkie ni­szczenie kajaka, gdyż rdza psuje zarówno metal, jak drzewo i farbę. Części z żelaza niecynkowanego należy malować minją.

 

Płótno jest cenionym materjałem na poszycia, pokry­cia pokładów i żagle. Na poszycia kajaków i składaków płóciennych stosuje się zwarte, grube (1 mm) płótno żaglowe. Do oklejania klejonek — t. zw. surówkę.

Na pokłady używa się gęstych tkanin impregnowa­nych, jak np. ,,makko“.

Na żagle stosowane są tkaniny cienkie, gęste: mocny nansuk, „makko“, ,,kera“, ,,shirt“.

Dobre płótno jest gęste, tkane równo, bez węzełków, plam i ciemnego nalotu (butwienie).

Na opony do składaków używa się specjalnej 7 lub 5-warstwowej powłoki płócienno-gumowej. W środku Znajduje się osnowa z mocnej tkaniny lnianej lub juty, na to położona jest cienka warstwa gumy, na to z obu stron cienkie płócienko i znów (tym razem grubsza) warstwa gumy. Strona zewnętrzna jest zazwyczaj grub­sza, bardziej śliska, często pokryta cienką warstwą łyszczyku (miki) lub metalu dla ochrony przed słońcem. W Polsce opony składakowe są wyrabiane w wysokim gatunku przez firmy: „Piastów“, „Sanok”, „Wolbrom“. Wyroby tych wytwórni są aprobowane przez Komisję Techniczną P. Z. K. i dają pełną gwarancję dobroci.