DOPŁYW, WYPŁYW, ZATOKA
O ile na spokojnej wodzie wjazd z rzeki głównej w dopływ lub odwrotnie nie przedstawia większych trudności, to na rzece górskiej, dzięki ujściowym wirom i prądom, jest inaczej.
W ujściu, przy spotkaniu wód, tworzy się spiętrzenie (spór wody) w kształcie stojącej, często przelewistej fali — odwoju (Widerwelle). Na przeciwległym brzegu rzeki głównej, dokąd bije woda dopływu, tworzy się bystrze. W dolnym rogu ujścia, przy brzegu, tworzy się wir.
Jeżeli jedziemy rzeką główną, mijając dopływ, należy trzymać się brzegu od strony dopływu. Jadąc po stronie przeciwległej, będziemy zepchnięci przez napór dopływu na brzeg. Wjeżdżać w dopływ najlepiej od dołu rzeki głównej. Przy wyjściu z nurtu rzeki głównej na dopływ, liczyć się trzeba, wskutek zmiany układu sił, z mocnem kiwnięciem kajaka na bok. Wyjeżdżać z dopływu należy od strony górnego rogu, aby bijący zgóry prąd rzeki głównej nie przycisnął kajaka do dolnego brzegu ujścia.
Przy wypływach następuje rozgałęzienie nurtu. Układ prądów i wirów jest tu zupełnie inny. Woda płynąca zgóry bije w dolny róg wypływu. Jeśli mijamy wypływ , powinniśmy uciec pod brzeg przeciwległy. Jadąc po stronie wypływu, możemy być łatwo schwyceni w pozycji bocznej przez odgałęziającą się strugę i rzuceni o dolny róg wypływu. Wypływać z dopływu należy kryjąc się za brzegiem „górnym“.
Jeżeli wjeżdżamy dojeżdżając zgóry, trzeba jechać blisko brzegu rzeki głównej gdyż właśnie przybrzeżna struga skręca w wypływ. Na rozwidleniu strug: rzeki głównej i wypływu, łatwo stracić panowanie nad łodzią, co kończy się „karuzelem“, wywrotką, rozbiciem łodzi. Dojeżdżając zdołu, należy trzymać się strugi rzeki głównej i dopiero na wysokości górnego rogu skręcić dziób ku wypływowi. Woda wypływu sama odwróci kajak i wciągnie go w ramię. Do cichych zatok (wanien) należy wpływać i wypływać zgóry, kryjąc się za brzeg.
Jeżeli wzdłuż rzeki głównej biegnie droga lub ścieżka holownicza, to nad ujściami dopływów należy spodziewać się mostu, kładki lub pali i kołków po nich. Wypływy, zatoki są również często okołkowane w linji brzegów. Są to resztki tam, opasek, chroniących rzekę od zgryzania przez nurt, lub pozostałości urządzeń regulacyjnych. To też w miejscach tych wskazana jest jak największa uwaga.